گریه کردم که فقط زخم تنت خوب شود....

هر که از لجّه ی غم جرعه مکرر نخورد
روز محشر قدحی از می کوثر نخورد

 

پدرم گفت به من، مثل حسین بن علی
هیچ شاه دگری غصه ی نوکر نخورد

 

چوب هم باشی و وقفش نشوی باخته ای
هیزم است آنچه به درد تن منبر نخورد

 

بشکند دستم اگر گوش من این را شنود
“پای مرکب به تنش وا شد” و بر سر نخورد

 

گریه کردم که فقط زخم تنش خوب شود
گیرم این اشک به درد صف محشر نخورد

 

شدنی نیست که بی یار شود خون خدا
به غرور نوه ی شیرخدا بر نخورد

 

اول روضه ی شش ماهه به خود گفت کسی:
کاش این مرتبه آن تیر به اصغر نخورد

 

به روی دست و به سر نیزه رسالت دارد
تا سه شعبه به پدر، سنگ به مادر نخورد

 

 

مرضیه نعیم امینی