نمی فهمم چرا زندگی یه نفر باید اینطوری باشه که مال من هست
نمی دونم چطور تو ۱۹ سال اینقدر تونستم همه چی رو خراب کنم
چطور یکی این همه سال نگفت هی یو ! داری چه غلطی می کنی ؟
چطور یکی برم نداشت ببره این چند سال که حداقل این کار ها رو نکنم ؟
آدم برای شناختن جامعه نیاز به منبع اطلاعاتی داره
اول مثلا کتاب می خونه
بعد ۴ تا سخنرانی گوش می ده
۲ تا سایت چک می کنه
با ۱۵ نفر حرف می زنه
و بعد مراحل دیگه
تبریک می گم
من از پایین ترین سطح رسیدم به سطوح عالیه اش🗿🗿🗿
جامعه رو کف خیابون شناختم
و الان با بعضی کتاب ها می گم عه ، قضیه این بود 🗿🍿
بچه تر که بودیم می گفتن زندگی سخته فکر می کردیم یعنی اینکه مامان بابامون دعوامون کنن یا نمرمون بد بشه
اما سختیش سطحی نیست
سختیش از درونه ....
می گن سختی آتیش جهنم اینه که آدم از درون می سوزه
با اینکه نمیشه توصیفش کرد ....
اما فکر کنم همه می دونید چی می گم
صبا یه لحظه به من نگاه کن
تو رو خدا
ببین عزیزم اصلا به جهنم و گناه کار نداشته باش عزیز دلم
تو در هیچ سطحی مقصر نیستی
نه در کف خیابون و نه در کف گوشی
تقصیر بزرگ تو معصومیت ت هست
جان مادر دیگه به دلت رحم کن
دیگه سرزنشش نکن
عشق جزو سرشتت هست
و تو غیرتی و مردانه و وفادارانه
خیلی معصومتر از شاهزاده کوچولوی اگزو پری
ازش محافظت کردی
گناه بزرگی می کنی اگر سرت رو بالا نگیری و به هفت آسمان افتخا نفروشی
می کشمت اگر همه حرفهام رو قبول نکنی
تازگیها به قدرت استبدادی خودم پی برده ام
دیکتاتورترینها شاعرها هستند که شعرشان را مثل وحی دیکته می کنند
می کشمت