مدت هاست خیره موندم به یه نقطه
دارم فکر می کنم پارسال این موقع کجا بودم
امسال کجام
دارم فکر می کنم گمراهی ها چطور از زندگیم پاک شد
چادر چطوری اومد نشست رو سرم
دارم فکر می کنم کل ۲ ترم پارسال یه بار هم نرفته بودم سر بزنم به شهدای گم نام دانشگاهمون
چطوری امسال اگه چند روز نبینمشون دلم براشون تنگ میشه
داشتم فکر می کردم چی شد
من که کار خوبی نکردم
من که روز به روز تاریک تر و گناهکار تر بودم
چی شد که اینطوری شد ؟
به سر منشأ همه ی تحول ها که رسیدم ،
اون اول اول اول اولش.....
یه بیت اومد تو ذهنم
از لطف اوست هرکه به جایی رسیده است ،
خیلی حسین زحمت ما را کشیده است ........ 🥲💔
+ای سایه‌ات فتاده به روی سرم حسین
معنای واقعی اصول الکرم حسین
یک یاحسین گفتم و دیدم غمی نماند
تسکین دردهای دل مضطرم حسین
***
یادم نمی‌رود که همه عزتم تویی
من پای سفرۀ تو شدم محترم حسین
لطفی که کرده‌ای تو به من مادرم نکرد
ای مهربان‌تر از پدر و مادرم حسین
***
من سال‌هاست در به در روضه توام
داغ تو را به جان و دلم می‌خرم حسین
در کوچه‌های سینه زنی سالیان سال
در حسرت هوای حرم می‌پرم حسین
***
کابوس من شده غم دوری کربلا
در خواب هم ذکر لب من حرم حسین
تا گفتم اسم کرب و بلا را دلم گرفت
مانند خواهری که صدا زد دلم حسین
***
اینجا کجاست؟ خواهرت افتاد از نفس
رحمی نما به سینۀ شعله ورم حسین
اینجا عجیب بوی فراق تو می‌رسد
یک دم نگاه کن تو به چشم ترم حسین
***
زینب کجا و مجلس نامحرمان کجا
یک ذره حق بده نشود باورم حسین
مجموع حرف‌های من اینجا خلاصه شد
در یک کلام: ای همۀ باورم حسین...!
حسین صیامی
+
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین
ای دل بُریده از همه ی رنگ ها حسین
بر قتلِ تو فقیهِ دروغین بداد رأی
ای کشته ی شیوخِ مقدس نما حسین
سَمتِ تو از تمامی مردم فراری ام
ای با غریب های جهان آشنا حسین
ای بی کفن رها شده ی دشتِ کربلا
ما را به حالِ خود تو نکردی رها حسین
مصراعِ (شهریار) چنین نیز خواندنیست:
ای عهده دارِ مردم بی دست و پا حسین
در حقِ دشمنانِ خودَت هم تو سالها
کردی به جای لعنت و نفرین دعا حسین
با یک نفس تمامِ جهنم شوَد بهشت
گویند اگر جهنمیان یک صدا : حسین
امیدِ عابدان شده بعد از نماز حج
امیدِ عاشقان شده بعد از خدا حسین
آری برای یاری او استخاره ها
کردند مومنان و نماندند با حسین
معیار اگر که پینه ی پیشانی است و ریش
تنها نبود این همه اربابِ ما حسین
ننگا به ما که بی ادبانه برایمان
گشته خلاصه در عطش و کربلا حسین
من از حسینِ معرکه گیران گریختم
از این حسین راهِ زیادیست تا حسین
او را اگر که زنده شود باز می کُشند
یک عِدّه زاهدانه و با ذکرِ یاحسین!
ای کشته ی حسادت دنیا حسین جان
ای تشنه ی مُقطَع الاعضا حسین جان…
محسن کاویانی
هر کسی که به امام حسین وصل شد نجات پیدا کرد، قربون محبت و کرمش که تمومی نداره :) دیدی بدترین روزا هم عوض میشه ماهزده خانم؟ :)