چرا ایران فلسطین را حمایت نمی کند و تنها تحسین می کند؟
وقتی رهبر فرمود: «کسانی که میگویند ایران پشت این اتفاقات است، ملت فلسطین را نشناختند» باز متحیر شدم.
من سعی کردم همیشه صحبتهای این مرد را چندین بار بخوانم تا به زعم خودم، از جوانب مختلف به اندیشهی کسی که قبولش دارم مسلط باشم، اما بیاغراق بارها باز این تحیر برایم اتفاق افتاد.
آخرینش؟ همین دیروز !
رهبری تواضع نکرد، سیاست برونمرزی ایران را تبیین کرد.
نگفت: ما هیچ کارهایم! گفت: عملیاتی که تمام دنیا را انگشت به دهان گذاشت، حاصل رشد خود مقاومت فلسطین است.
منظورش این نبود که ما اصلا ورود نمیکنیم، منظورش این بود که ما مثل آمریکا نیستیم!
آمریکا استعمارگر است. همپیمانش را تحقیر میکند، همواره میخواهد به همه بفهماند چه کسی دست بالا را در تعاملات سیاسی، اقتصادی دارد، جمهوری اسلامی نه!
جمهوری اسلامی همپیمانش را رشد میدهد، فوت کوزهگری را به او میآموزد و از دل مردم همان کشور مبارز تربیت میکند.
نیروی مستشاری اگر میفرستد برای آموزش و رشد میفرستد، موشک اگر میدهد برای مهندسی معکوس میدهد که خود مقاومت شروع کند علم «ساخت موشک» را بیاموزد، کمک اطلاعاتی اگر میکند برای ارتقای سطح کنشگری امنیتی میکند و خلاصه دنبال «پایگاهسازی» و «استعمارگری» نیست، دنبال «همپیمان» است.
برای همین کمک میکند هم پیمانش رشد کند.
و رهبر همین جمهوری اسلامی بدون ترس و با افتخار این سیاست را بیان میکند.
هزارعلت برای دیکتاتور نبودن جمهوری اسلامی و آقای خامنهای وجود داشت برایم، دیروز هزار و یکمینش هم پیدا شد.
https://zil.ink/naslehoseini1402
+ مدرسه ی هنری نسل حسینی
وصف هوشمندی های رهبری رو از هر جایی میخونم یا میشنوم غرق غرور و شادی میشم...
هر چند خودم هم ساعت ها میتونم داد سخن بدم از عظمت این مرد
آقای طالب زاده (خدا رحمتش کنه) میگفت پدرم نظامی دوره ی پهلوی بود... دیسیپلین خاصی داشت و در نظر من پدرم یک انسان قدرتمند بود...
اما روزی که با امام آشنا شدم تمام هیمنه ی پدرم در چشمم خرد شد...
و من تجسم هیبت و عظمت و کیاست و سیاست و تقوا و بصیرت رو در این مرد عظیم دیدم...
اما خب...
نمیشه خیلی هم وصفش کرد...
لعنت به رسانه و آدابش...