ماه زده دنیا همینه
یه روز خوشی یه روز ناخوش
تهش هم هیچکس نه این دنیا برامون میمونه نه اون دنیا
و واقعا اگه بپذیریمش نه سریع واسه هر چیزی ناراحت میشیم و نه سریع خوشحال...
واقعا این رو جدیدا حس میکنم
که انگار هیچ چیز ارزش غصه خوردن نداره...
نه قطعا منظورم این نیست که از چیزی شاد نمیشی
ولی نسبت به این دنیا و حوادث بدش بی حس میشی
یعنی کمتر نا امید میشی
کمتر حس های بد بهت دست میده
وگرنه حس های خوب سرجاشون میمونن
ولی وقتی تجربه های مختلف تو زندگیت داری یه مشکلی میاد سر راهت خیلی پخته تر، بالغانه تر و خونسرد تر برخورد میکنی
در ضمن اسم وبلاگت اسم یکی از شهر های خوزستانه :)
میدونستی؟
اره دیگه هی سینوسی طور آدم امیدوار و ناامید میشه، بعد خیره فقط افق رو نگا میکنه و روزمرگی رو پیشه میکنه ...
منم بعضی وقتا هی دلم میخواد حکمت قضایا رو بفهمم ولی بعد با خودم میگم " موسی بازی درنیار ، صبر کن ، خضر کارش درسته !"
سلام خدا زده
تنهایی همیشه بهتره تو دنیا از نظر من
تنها نبودن این نیست که دورت شلوغ باشه ، گاهی اوقات تو استادیوم آزادی هم باشی میان یکصد هزار نفر بازهم تنهایی
اما همیشه تنها نبودن برایتان آرزو میکنم که واقعا کنارتان کسی باشه به خاطر خود شخص خدا زده
البته هیچ کس تنها نیست خدا هست ، تو دعای جوشن کبیر میگه خدا رفیق کسی است که رفیق ندارد
راه حل داره - ان شالله خدا کمک میکنه
اره واقعا تنهایی تا یه جایی پیش میره ، بعدش دیگه آدم بی حس میشه ... دیگه بودن و نبودن کسی واسش مهم نیس 💔