ירושלים

دارم فکر می کنم به مسئله ی فلسطین

باید چه کار کرد واقعا؟

۸۰ میلیون شیعه اینجا 

۱میلیارد و ۸۰۰ نفر مسلمان همه جا 

کاری بر نمی آید از دستشان برای فلسطین غیر از سالی دو ساعت شعار دادن؟

نمی شود یک روز بگویند سرویس ایاب و ذهاب از هرجا که هستید تا مرز بین فلسطین اشغالی و اسرائیلِ **** ؟

نمی شود با اسرائیل قرار دعوا بگذاریم؟؟

کاملا جدیم ها

نمی شود؟

چرا نمی شود؟

خب فوقش می میریم ولی فلسطین آزاد می شود 

با راهپیمایی ( که خوب است به جای خود) اگر مسئله ی قدس به جایی رسیده بود ، رسیده بود تا حالا........

امشب دعا کن برای ....

طاقت های کم شده 

دل های شکسته 

و همه ی آدم ها

حلالیت خواستن...

امشب یکی از بچه های سید حلالیت خواست

گفتم که....

منم حلالیت بخوام...

اگه حلالم می کنید لایک کنید 

اگه راهی داره جبران کنم بهم بگید 

اگه نه حلال می کنید نه جبران می تونم بکنم هم درک می کنم و حق دارید  :) 

و ..... 

آ... 

بله اگه اینجا رو می خونی منظورم خود شماست 

ولی بهم بگو نمی بخشی 

عمل خاصی ندارم که جبران کنه 

ولی می تونی روز قیامت هرچی خواستی بذاری یا برداری :)

ولی من بازم دوستت دارم مامان

#وقتی عاشق شدم و مامانم نفهمید عاشق کی :)
#وقتی پِلی لیستم پر آهنگای غمگین شد و مامانم نفهمید :)
#وقتی بغض کردم و مامانم نفهمید چمه :)
#وقتی موهام کوتاه شد و مامانم نفهمید چرا :)
#وقتی غذا نخوردم و مامانم نفهمید چرا اشتها ندارم :)
#وقتی درسم اُفت کرد و مامانم فقط سرکوفت زد :)
#وقتی خندیدم و مامانم نفهمید قبلش5ساعت گریه کردم :)
#وقتی تو اتاقم موندم و مامانم فک کرد درس دارم :)
#وقتی16ساعت خوابیدم و مامانم فک کرد خستم :)
#وقتی زار زدم و مامانم نشنید :)
#وقتی مُردم و مامانم منو زنده دید :)
فهمیدم مامانا ، هیچیو از #چشمای بچه هاشون نمیخونن! :))

 

 

 

بیاید ریا کنیم

برای اینکه ببینیم هنوزم مهربونی هست ،

آخرین کار خوبی که کردید رو بنویسید.

 

 

+ در های ناشناس به روی همه گشوده است.

آقای مرا غریب گیر آوردند....

 

آن یتیمان که به خرمای علی سیر شدند

پای گودال رسیدند همگی شیر شدند

 

+ سادات ببخشند :) 💔🖤💚

انذار خوانندگان خاموش

غمگینم و این ربطی به خیابان ولی عصر ندارد

که درختانش سالهاست مرا از یاد برده‌اند

 

غمگینم و این ربطی به تو ندارد

که پسر همسایه‌ام نبودی

تا هر صبح پنجره را باز کنم

بی آنکه جواب سلامت را بدهم

با بنفشه‌ای در گیسوانم

 

کاش به زنی که عاشق است

می‌آموختند چگونه انتقام بگیرد

غمگینم که عشق این‌همه مهربان است

 

مژگان عباسلو 

 

 

پانوشته: ای اهل بیان که خودتان را ** **** و از بیان کوچ کرده اید.

بدانید و آگاه باشید که سرانجام دلتنگی برای نوشتن شما را خفت می کند

و دسته دسته به سوی وبلاگ های خود رانده می شوید.

همانگونه که پیش از شما گروهی خود را ** **** و روی از رسانه ی اهل قلم برگرداندند. 

همانا پس از این عذاب تنهایی بر آنها فرود آمد و به آنچه از آن می گریختند دو چندان دچار شدند.

در این داستان درسی است برای اهل بیان اگر اندیشه کنند.

 

 

پانوشته ۲: 

کوچ تا چند مگر می شود از خویش گریخت ؟ :)))

اینک شما و وحشت دنیای بی علی..........

🖤🖤🖤💚🖤

هزار جان گرامی فدای نام علی.....🖤

درسهایی از مترو

با مبینا داشتیم از مترو پیاده می شدیم

گفتم می دانستی زندگی مانند مترو است؟

گفت چرا؟

گفتم چون وقتی به ایستگاه آخر می رسی همه ی صندلی ها برایت خالی می شوند. دقیقا وقتی که دیگر به کارت نمی آیند و باید بروی.

حالا من رسیده ام به ایستگاه آخر

آنجا که نه می توانم به یاد بیاورمت 

نه می توانم فراموشت کنم 

و تو هیچوقت نمی فهمی 

شروع کردن کتابی که تمام شده 

از تمام کردن کتابی که شروع شده خیلی سخت تر است.

ایستگاه آخر جاییست که دلت برای دلتنگ شدن تنگ می شود 

آزادم کن از این درد

باید به دست و پای خدا بیوفتم 

خدایا کجایی تا کفش هایت را جفت کنم

کجایی تا موهایت را شانه کنم

کجایی تا برایت چای دم کنم

خدایا نگاه کن این جا را

قربان بودنت بروم

نگاه کن مهربان ترین

آخر من که جز تو کسی را ندارم...